کد مطلب:275461 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:267

انتظار قلبی کامل
و اما انتظار قلبی كامل، پس به این حاصل می شود كه شخص مومن در هیچ حالی از حالات و هیچ وقتی از اوقات و هیچ مكانی از مكانها از یاد امامش و انتظار قدوم



[ صفحه 30]



مباركش خالی و فارغ نباشد، بلكه اگر در مجالس و محافل مردم هم حاضر می شود و با اهل عالم گفتگو می كند، قلبش پیش امام علیه السلام باشد، و به انتظار او و خیال او و شوق وصال او باشد. مثل شخصی كه اولادش منحصر باشد بیك نفر، و آن یك نفر هم به جمیع كمالات آراسته باشد، و وجودش انواع و اقسام فوائد و منافع از برای این شخص داشته باشد، و به سفری رفته باشد و این پدر از جا و منزل او خبر نداشته باشد، تصور كن، آیا یك ساعت از خیال او بیرون می رود، یا آنكه از جستجوی او تغافل می كند؟ حاشا و كلا، بلكه شب و روز، بلكه در تمام ساعات و حالات و حركات و سكنات، محبوب او پیش نظر او ممثل است، چنانچه شاعر گفته: ای غایب از دودیده چنان در دل منی كز لب گشودنت به من آواز می رسد و چون مومن محبتش به امام زمان به این درجه رسید ایمانش كامل می شود، چنانچه در حدیث نبوی در دار السلام و غیره مروی است كه فرمودند: مومن ایمانش كامل نمی شود مگر وقتی كه من در نزد او از خودش عزیزتر باشم، و اولاد من در نزد او از اولاد خودش عزیزتر باشد، و اهل من نزد او عزیزتر از اهل خودش باشند، و امور متعلقه به من نزد او اهم از امور متعلقه به خود او باشد. و همین كه انتظار قلبی به این درجه از كمال رسید، آثار ظاهریه او هم به درجه كمال می رسد.



[ صفحه 31]